Tweet
In Noord Afrika nemen de spanningen tussen Marokko en Algerije toe als gevolg van de diplomatieke nederlaag van het Algerijnse militaire regime inzake de Westelijke Sahara. De internationale erkenning van de soevereiniteit van Marokko over het gebied heeft ervoor gezorgd dat Algerije steeds meer agressiever wordt om gezichtsverlies te voorkomen na meer dan 50 jaar steun aan een verloren zaak. Dat heeft als gevolg dat Marokko toenadering zoekt tot militair sterke bondgenoten onder wie Israël. Algerije beleeft de ergste economische en politieke crisis sinds jaren. Een conflict met Marokko is een welkome afleiding. Het regime speelt de rol van de verdediger van onderdrukte volkeren in de Sahara en in Palestina om de publieke opinie voor zich te winnen. Maar de militaire top is verdeeld in clans die elkaar haten. 30 generaals zitten vast. De clan aan de macht is dagelijks bezig met oorlogstaal in de media. Marokko wil geen oorlog maar is voorbereid.
In Oost-Afrika is de politieke toekomst van Ethiopië onzeker. In 2019 nog ontving de huidige president de Nobelprijs voor de vrede. Van vrede is een jaar later geen sprake meer. Etnische conflicten steken de kop op. De hoofdstad Addis Abeba ligt binnen handbereik van de rivaliserende Tigray etnische groep uit het noorden. Het land is ook bezig met het bouwen van de grootste stuwdam van het continent op de rivier de Nijl. Daar zijn de noordelijke buren Soedan en Egypte niet blij mee. Fosfaatgigant OCP uit Marokko wil miljarden investeren om landbouwgrond in Ethiopië vruchtbaar te maken. Maar de investering is afhankelijk van de voltooiing van de stuwdam. Wordt vervolgd.
In Zuid-Afrika heeft het ANC voor het eerst sinds de dood van Nelson Mandela de absolute meerderheid kwijt bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. De partij ging van 70% van de stemmen in 2011 naar 46% in 2021. Nieuwe politieke krachten gebaseerd op etniciteit zijn opgekomen. De partij is minder populair geworden als gevolg van slecht management, onveiligheid, corruptie en conflicten tussen families over posities en privileges. Op het gebied van buitenlandse politiek gaat het ook niet goed. Het ANC teert op een ideologisch beleid uit de Koude Oorlog en wil net als de Algerijnen de hoeder zijn van onderdrukte volkeren. Dat draagt niet bij aan het oplossen van conflicten in Afrika.
Meer over Afrika in het laatste nummer van tijdschrift l'Afrique Réele : https://tinyurl.com/yc4hv5us
In Oost-Afrika is de politieke toekomst van Ethiopië onzeker. In 2019 nog ontving de huidige president de Nobelprijs voor de vrede. Van vrede is een jaar later geen sprake meer. Etnische conflicten steken de kop op. De hoofdstad Addis Abeba ligt binnen handbereik van de rivaliserende Tigray etnische groep uit het noorden. Het land is ook bezig met het bouwen van de grootste stuwdam van het continent op de rivier de Nijl. Daar zijn de noordelijke buren Soedan en Egypte niet blij mee. Fosfaatgigant OCP uit Marokko wil miljarden investeren om landbouwgrond in Ethiopië vruchtbaar te maken. Maar de investering is afhankelijk van de voltooiing van de stuwdam. Wordt vervolgd.
In Zuid-Afrika heeft het ANC voor het eerst sinds de dood van Nelson Mandela de absolute meerderheid kwijt bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. De partij ging van 70% van de stemmen in 2011 naar 46% in 2021. Nieuwe politieke krachten gebaseerd op etniciteit zijn opgekomen. De partij is minder populair geworden als gevolg van slecht management, onveiligheid, corruptie en conflicten tussen families over posities en privileges. Op het gebied van buitenlandse politiek gaat het ook niet goed. Het ANC teert op een ideologisch beleid uit de Koude Oorlog en wil net als de Algerijnen de hoeder zijn van onderdrukte volkeren. Dat draagt niet bij aan het oplossen van conflicten in Afrika.
Meer over Afrika in het laatste nummer van tijdschrift l'Afrique Réele : https://tinyurl.com/yc4hv5us