Tweet
De Arabische Liga kwam deze week bijeen in Algiers. De top werd eerder in 2020 uitgesteld wegens corona. Organiserend land Algerije heeft 08 november 2021 aangekondigd als nieuwe datum. Dat werd nog een keer naar maart 2022 verplaatst maar ging niet door. De minister van Buitenlandse Zaken Ramtane Lamamra kondigde uiteindelijk 01 november 2022 met veel tamtam aan.
De Saoedische kroonprins en de emir van Verenigde Arabische Emiraten zegden af. De oorzaak van hun afwezigheid zijn de geschillen over cruciale kwesties: de vermeende terugkeer van Syrië in de Arabische Liga, de crisis in Jemen, de crisis in Libië en de diplomatieke breuk tussen het gastland en Marokko.
Blokken binnen de Liga
Een blok binnen de Arabische Liga heeft zich onder leiding van Saoedi-Arabië gevormd. Het bestaat uit de Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit, Bahrein, Oman, en Qatar. Ze hebben druk op Egypte, Soedan en Mauritanië uitgeoefend om de top over te slaan. Ze willen Algerije, Syrië en Iran buiten spel zetten. Algerije dat wanhopig op zoek is naar het herstel van de verloren glorietijd van eigen diplomatie raakte verder geïsoleerd.
De Golfstaten hebben de aanwezigheid van Iraanse diplomaten niet gewaardeerd. Marokko heeft zich hierbij uit eigen veiligheid aangesloten. Polisario, een marxistisch leninistisch paramilitair anti-Marokko groep actief sinds 1976 in Algerije, heeft onlangs aangekondigd dat het over Iraanse drones beschikt. De VN vertegenwoordiger van Marokko antwoordde onmiddellijk dat zijn land het grensgebied in het zuidoosten zal binnenvallen als drones worden gebruikt.
De Algerijnse diplomatie voert een defensieve loopgravenoorlog uit om het evenwicht binnen de Arabische Liga te veranderen. De Liga wordt door de Golfstaten gedomineerd. Voor deze top heeft Ramtane LAMARA, de Algerijnse minister van Buitenlandse Zaken, een rondreis door Saoedi-Arabië, de Emiraten en Egypte gemaakt. Maar hij kon zijn gesprekspartners niet overtuigen. Ook de ontmoetingen van president Tebboune met de Tunesische president Kaies Essaid, Ghazouani van Mauritanië, Mahmoud Abbas namens de Palestijnen, hebben niets opgeleverd. Ze konden geen blok vormen tegen de almacht van de Golfstaten.
De belangrijkste oorzaken van de geschillen in deze top kwamen reeds in januari 2022 aan het licht toen Algerije hervormingen voorstelde voor het functioneren van de Liga bij het oplossen van problemen tussen Arabische staten. Algiers wil een consensus voor de crisis in Jemen, Syrië en Libië. Saoedi-Arabië en zijn partners hebben het voorstel verworpen.
De macht van de Golfstaten
Algiers stelt voor om de functie van secretaris-generaal tussen alle lidstaten te laten rouleren. Dit voorstel werd tijdens de top van Algiers in 2005 voorgesteld maar zonder succes. De Saudi-Emiraten alliantie is sterk gekant tegen elke structurele verandering uit angst om hun dominantie kwijt te raken.Algiers speelt in op de verzoening tussen de verschillende Palestijnse groepen door zich van populisme te dienen. Het valt landen in de regio aan die de dialoog met Israël zijn aangegaan. Het regime presenteert zich als een verzoenende partner maar heeft zelf eenzijdig in 2021 alle banden met buurland Marokko verbroken. Dat komt ongeloofwaardig over.
Algiers wil binnen de Arabische Liga een beleid van verzoening door de geleidelijke re-integratie van Syrië. De Golfstaten zien daarin een versterking van de Iraanse aanwezigheid in Syrië, Libanon en Irak. Iran houdt de binnenlandse politiek van genoemde landen in een wurggreep. De Algerijnse voorstellen staan lijnrecht tegenover die van de Golfstaten. De Saoedische prins MBS had in de zomer zijn bemiddeling aangeboden in de crisis tussen Algerije en Marokko. Algiers wees zijn voorstel af. De afwijzing werd in oktober gevolg door een telefoontje aan de Algerijnse president waarin de prins om “gezondheidsredenen” niet naar de top komt. In dezelfde week was hij op een tv ceremonie te zien afscheid aan het nemen van het voetbalteam van zijn land dat naar WK in Qatar gaat.
Het gelijk van Ibn Khaldoun
Een citaat uit het werk van Ibn Khaldoun (1332-1406) illustreert de verdeeldheid in de Arabische politiek door de eeuwen heen: “Arabieren ontmoeten elkaar en gaan weer uit elkaar nadat ze het eens zijn geworden dat ze het oneens zijn met elkaar.” Onenigheid en verdeeldheid zijn het handelsmerk van de Arabische Liga sinds de oprichting in 1945. De mislukte top in Algiers bewijst de almacht van de Arabieren uit het Arabische schiereiland ten opzichte van de “Arabieren” uit de periferie.
Reeds in de tijd van Ibn Khaldoun maakten chroniqueurs onderscheid tussen Arabieren (عرب عاربة) en de rest. Dat wil zeggen zij die niet van Arabische afkomst zijn maar de Arabische taal hebben geleerd - al dan niet als gevolg van de bekering tot de islam - en zich een Arabische afkomst hebben toegeëigend (عرب مستعربة). Deze definitie uit de Middeleeuwen geeft nog steeds inzicht in de machtsverhoudingen in de regio.
De vrienden van Marokko binnen de Arabische Liga zijn op een hand te tellen. Daarom staat Rabat op dezelfde lijn als de Golfstaten. Dit zijn landen die Marokko steunen in het Sahara dossier. De Minister van Buitenlandse Zaken was wel in Algiers maar keerde onverrichter zaken terug. Het is hem niet gelukt de inmenging van Iran in binnenlandse politiek in de regio in de slotverklaring te krijgen.
Toch blijft Marokko open voor dialoog. De koning heeft de Algerijnse president na de top opnieuw uitgenodigd om naar Marokko te komen. Maar de Algerijnen blijven weigeren. Ze geven voorkeur aan stampei maken op Internet en in eigen media. Bij dit geschil speelt echter niet de onenigheid (عرب عاربة) versus (عرب مستعربة) een rol. Beide landen liggen in de periferie en zijn gearabiseerd (عرب مستعربة). Het geschil zit elders: de geopolitieke belangen van twee verschillende politieke systemen.
Gebruikte bronnen staan op Monde Afrique.com:
Meer lezen over de politieke cultuur van de oosterburen:
Meer lezen over het geschil tussen Algerije en Marokko:
https://tinyurl.com/yrcahvpm
De Saoedische kroonprins en de emir van Verenigde Arabische Emiraten zegden af. De oorzaak van hun afwezigheid zijn de geschillen over cruciale kwesties: de vermeende terugkeer van Syrië in de Arabische Liga, de crisis in Jemen, de crisis in Libië en de diplomatieke breuk tussen het gastland en Marokko.
Blokken binnen de Liga
Een blok binnen de Arabische Liga heeft zich onder leiding van Saoedi-Arabië gevormd. Het bestaat uit de Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit, Bahrein, Oman, en Qatar. Ze hebben druk op Egypte, Soedan en Mauritanië uitgeoefend om de top over te slaan. Ze willen Algerije, Syrië en Iran buiten spel zetten. Algerije dat wanhopig op zoek is naar het herstel van de verloren glorietijd van eigen diplomatie raakte verder geïsoleerd.
De Golfstaten hebben de aanwezigheid van Iraanse diplomaten niet gewaardeerd. Marokko heeft zich hierbij uit eigen veiligheid aangesloten. Polisario, een marxistisch leninistisch paramilitair anti-Marokko groep actief sinds 1976 in Algerije, heeft onlangs aangekondigd dat het over Iraanse drones beschikt. De VN vertegenwoordiger van Marokko antwoordde onmiddellijk dat zijn land het grensgebied in het zuidoosten zal binnenvallen als drones worden gebruikt.
De Algerijnse diplomatie voert een defensieve loopgravenoorlog uit om het evenwicht binnen de Arabische Liga te veranderen. De Liga wordt door de Golfstaten gedomineerd. Voor deze top heeft Ramtane LAMARA, de Algerijnse minister van Buitenlandse Zaken, een rondreis door Saoedi-Arabië, de Emiraten en Egypte gemaakt. Maar hij kon zijn gesprekspartners niet overtuigen. Ook de ontmoetingen van president Tebboune met de Tunesische president Kaies Essaid, Ghazouani van Mauritanië, Mahmoud Abbas namens de Palestijnen, hebben niets opgeleverd. Ze konden geen blok vormen tegen de almacht van de Golfstaten.
De belangrijkste oorzaken van de geschillen in deze top kwamen reeds in januari 2022 aan het licht toen Algerije hervormingen voorstelde voor het functioneren van de Liga bij het oplossen van problemen tussen Arabische staten. Algiers wil een consensus voor de crisis in Jemen, Syrië en Libië. Saoedi-Arabië en zijn partners hebben het voorstel verworpen.
De macht van de Golfstaten
Algiers stelt voor om de functie van secretaris-generaal tussen alle lidstaten te laten rouleren. Dit voorstel werd tijdens de top van Algiers in 2005 voorgesteld maar zonder succes. De Saudi-Emiraten alliantie is sterk gekant tegen elke structurele verandering uit angst om hun dominantie kwijt te raken.Algiers speelt in op de verzoening tussen de verschillende Palestijnse groepen door zich van populisme te dienen. Het valt landen in de regio aan die de dialoog met Israël zijn aangegaan. Het regime presenteert zich als een verzoenende partner maar heeft zelf eenzijdig in 2021 alle banden met buurland Marokko verbroken. Dat komt ongeloofwaardig over.
Algiers wil binnen de Arabische Liga een beleid van verzoening door de geleidelijke re-integratie van Syrië. De Golfstaten zien daarin een versterking van de Iraanse aanwezigheid in Syrië, Libanon en Irak. Iran houdt de binnenlandse politiek van genoemde landen in een wurggreep. De Algerijnse voorstellen staan lijnrecht tegenover die van de Golfstaten. De Saoedische prins MBS had in de zomer zijn bemiddeling aangeboden in de crisis tussen Algerije en Marokko. Algiers wees zijn voorstel af. De afwijzing werd in oktober gevolg door een telefoontje aan de Algerijnse president waarin de prins om “gezondheidsredenen” niet naar de top komt. In dezelfde week was hij op een tv ceremonie te zien afscheid aan het nemen van het voetbalteam van zijn land dat naar WK in Qatar gaat.
Het gelijk van Ibn Khaldoun
Een citaat uit het werk van Ibn Khaldoun (1332-1406) illustreert de verdeeldheid in de Arabische politiek door de eeuwen heen: “Arabieren ontmoeten elkaar en gaan weer uit elkaar nadat ze het eens zijn geworden dat ze het oneens zijn met elkaar.” Onenigheid en verdeeldheid zijn het handelsmerk van de Arabische Liga sinds de oprichting in 1945. De mislukte top in Algiers bewijst de almacht van de Arabieren uit het Arabische schiereiland ten opzichte van de “Arabieren” uit de periferie.
Reeds in de tijd van Ibn Khaldoun maakten chroniqueurs onderscheid tussen Arabieren (عرب عاربة) en de rest. Dat wil zeggen zij die niet van Arabische afkomst zijn maar de Arabische taal hebben geleerd - al dan niet als gevolg van de bekering tot de islam - en zich een Arabische afkomst hebben toegeëigend (عرب مستعربة). Deze definitie uit de Middeleeuwen geeft nog steeds inzicht in de machtsverhoudingen in de regio.
De vrienden van Marokko binnen de Arabische Liga zijn op een hand te tellen. Daarom staat Rabat op dezelfde lijn als de Golfstaten. Dit zijn landen die Marokko steunen in het Sahara dossier. De Minister van Buitenlandse Zaken was wel in Algiers maar keerde onverrichter zaken terug. Het is hem niet gelukt de inmenging van Iran in binnenlandse politiek in de regio in de slotverklaring te krijgen.
Toch blijft Marokko open voor dialoog. De koning heeft de Algerijnse president na de top opnieuw uitgenodigd om naar Marokko te komen. Maar de Algerijnen blijven weigeren. Ze geven voorkeur aan stampei maken op Internet en in eigen media. Bij dit geschil speelt echter niet de onenigheid (عرب عاربة) versus (عرب مستعربة) een rol. Beide landen liggen in de periferie en zijn gearabiseerd (عرب مستعربة). Het geschil zit elders: de geopolitieke belangen van twee verschillende politieke systemen.
Gebruikte bronnen staan op Monde Afrique.com:
Meer lezen over de politieke cultuur van de oosterburen:
Meer lezen over het geschil tussen Algerije en Marokko:
https://tinyurl.com/yrcahvpm