Tweet
De uitspraken afgelopen maand van de Tunesische president over zwarte Afrikanen in zijn land hebben tot commotie geleid. Mensen zijn op straat aangevallen, uit hun huizen gezet of ontslagen. Afrikaanse landen hebben de uitspraken veroordeeld. Sommige hebben hun onderdanen gerepatrieerd. Een debat over migratie vanuit Afrika is nodig, ook in Marokko.
Want het probleem bestaat ook in Marokko. Het is ontstaan als gevolg van de trektocht aflopen jaren vanuit Afrika beneden de Sahara richting Europa. Marokko ligt op een van de favoriete routes om Europa via Spanje te bereiken. De grenspolitie in Marokko stuurt echter de migranten terug. Daar zijn afspraken over met de Europese Unie. Maar ze gaan niet terug naar eigen land.
Zo zijn er in de loop van de jaren in bijna alle grote steden kolonies ontstaan. Ze leven onder erbarmelijke omstandigheden op begraafplaatsen, in de bossen of in verpauperde wijken. De lokale bevolking klaagt daar al jaren over. Ngo’s en de autoriteiten doen wat ze kunnen. Maar dat lost het probleem niet op. Marokko kan hun scholing, hun ziektekosten en hun onderhoud niet betalen.
Migranten weten dit ook. Af en toe proberen ze toch Europa massaal en met geweld te bereiken zoals op 24 juni 2022 toen ze de grenspost tussen Marokko en Spanje hebben bestormd. Er vielen tientallen doden. Marokko werd in de media - ook in Nederland - beschuldigd van het gebruiken van geweld tegen migranten.
De oplossing van het probleem is nauw verbonden met de ontwikkeling van het continent. Maar de ontwikkeling heeft alleen op lange termijn effect terwijl het probleem urgent is. Daarnaast is er al veel geprobeerd. Maar dat is niet genoeg. De groei van de landbouwproductie is sinds 1960 met 45% gegroeid tegelijkertijd is het bevolkingsaantal met 110% gestegen. De economische groei was in 2016 tussen 1,4% en 1,6%. Dat is lager dan de 4% bevolkingsgroei. In 2030 zal het aantal mensen in Afrika beneden de Sahara van 1,2 naar 1,7 miljard stijgen. Gemiddeld komen er jaarlijks 50 miljoen mensen bij.
Kortom, terwijl de Afrikaanse bevolking toeneemt droomt een deel daarvan naar Europa te gaan. Dat gaat ten koste van Marokko waar velen uiteindelijk belanden. Maar het bespreken van de problemen is een taboe. Dat is net zo’n taboe als de uitgedunde bevolking in het noordoosten waar bijna alle mannen naar Europa zijn vertrokken. Er zijn geen mannen meer om het land te ontwikkelen. Alleen vrouwen, kinderen en bejaarden zijn nog over.
Statistieken over demografie in Afrika komen uit:
L’Afrique réelle, speciaal nummer over demografie in Afrika (2017 en daarna).
Want het probleem bestaat ook in Marokko. Het is ontstaan als gevolg van de trektocht aflopen jaren vanuit Afrika beneden de Sahara richting Europa. Marokko ligt op een van de favoriete routes om Europa via Spanje te bereiken. De grenspolitie in Marokko stuurt echter de migranten terug. Daar zijn afspraken over met de Europese Unie. Maar ze gaan niet terug naar eigen land.
Zo zijn er in de loop van de jaren in bijna alle grote steden kolonies ontstaan. Ze leven onder erbarmelijke omstandigheden op begraafplaatsen, in de bossen of in verpauperde wijken. De lokale bevolking klaagt daar al jaren over. Ngo’s en de autoriteiten doen wat ze kunnen. Maar dat lost het probleem niet op. Marokko kan hun scholing, hun ziektekosten en hun onderhoud niet betalen.
Migranten weten dit ook. Af en toe proberen ze toch Europa massaal en met geweld te bereiken zoals op 24 juni 2022 toen ze de grenspost tussen Marokko en Spanje hebben bestormd. Er vielen tientallen doden. Marokko werd in de media - ook in Nederland - beschuldigd van het gebruiken van geweld tegen migranten.
De oplossing van het probleem is nauw verbonden met de ontwikkeling van het continent. Maar de ontwikkeling heeft alleen op lange termijn effect terwijl het probleem urgent is. Daarnaast is er al veel geprobeerd. Maar dat is niet genoeg. De groei van de landbouwproductie is sinds 1960 met 45% gegroeid tegelijkertijd is het bevolkingsaantal met 110% gestegen. De economische groei was in 2016 tussen 1,4% en 1,6%. Dat is lager dan de 4% bevolkingsgroei. In 2030 zal het aantal mensen in Afrika beneden de Sahara van 1,2 naar 1,7 miljard stijgen. Gemiddeld komen er jaarlijks 50 miljoen mensen bij.
Kortom, terwijl de Afrikaanse bevolking toeneemt droomt een deel daarvan naar Europa te gaan. Dat gaat ten koste van Marokko waar velen uiteindelijk belanden. Maar het bespreken van de problemen is een taboe. Dat is net zo’n taboe als de uitgedunde bevolking in het noordoosten waar bijna alle mannen naar Europa zijn vertrokken. Er zijn geen mannen meer om het land te ontwikkelen. Alleen vrouwen, kinderen en bejaarden zijn nog over.
Statistieken over demografie in Afrika komen uit:
L’Afrique réelle, speciaal nummer over demografie in Afrika (2017 en daarna).