Tweet
Update: zondag 12 maart
Saoedi-Arabië en Iran hebben op vrijdag 10 maart na bemiddeling van China bekend gemaakt hun diplomatieke banden te willen herstellen na een breuk van zeven jaar als gevolg van Iran's inmenging in binnenlandse politiek van Libanon, Jemen, Irak en Syrië. Het herstel is een teken dat de Saoediërs niet op de bescherming van Amerika rekenen tegen Iran. Maar Saoedi-Arabië heeft nog wel hulp van Amerika nodig bij het bouwen van een nucleaire installatie waarover de besprekingen ook deze week plaatsvinden. In ruil voor de hulp zijn de Saoediërs bereid te praten met Israël. Een eventuele vrede tussen Israël en het machtigste Arabisch land van het Midden Oosten betekent een doorbraak waar velen op wachten.
De betrekkingen tussen Saoedi-Arabië en Marokko zijn normaal en zullen niet veranderen zolang de huidige Saoedi familie aan de macht is. Dat kan niet worden gezegd over Iran wiens revolutie van 1978 in Marokko als een dwaling werd gezien. Daarnaast is de toenadering van Teheran met het Algerijnse regime een probleem. Marokko is bang voor Iraanse drones aan de grens waar Polisario liever de wapens opnieuw pakt dan gehoor te geven aan de laatste VN resolutie om de onderhandelingen te beginnen. Als laatste is de religieuze invloed van de sjia onwenselijk in een regio waar moslims hoofdzakelijk soenni’s zijn.
Het geruzie tussen soenni’s en sjia's stamt uit het begin van de islam. Na de dood van de profeet Mohamed ontstond er onenigheid over wie hem als politieke en religieuze leider moest opvolgen. Sommige verdedigden het idee dat alleen mensen van Arabische afkomst die rol kunnen vervullen omdat de profeet van Arabische afkomst is. Anderen vonden de afkomst onbelangrijk omdat islam geen onderscheid maakt in afkomst.
De sjia's werden in de loop van de eeuwen gedoogd maar nooit geaccepteerd. Omgekeerd zijn soenni’s in de ogen van de sjia's geen echte moslims omdat ze de erfgenamen van Mohamed hebben gedood en het woord van Allah voor eigen politieke belangen hebben misbruikt. Sjia's kregen in onze tijd meer invloed na de revolutie van Khomeini in 1978. Hij beloofde zijn aanhangers de heersers van Arabië te verjagen en de heilige plaatsen van de islam terug te veroveren. De Irak-Iran oorlog tussen 1980 en 1989 is één van de bloedigste tussen de twee geloofsgemeenschappen.
Na de val van Saddam Hoessein en de mislukking van de Islamitische Staat zag Iran kans om de regio te domineren. Iran is ook in conflict met Israël maar heeft nooit een raket op het Israëlische leger afgevuurd. De Mollahs laten de Palestijnen en Hezbollah de oorlog voeren. Er zijn ondertussen miljoenen Arabieren dood en vier Arabische hoofdsteden verwoest. Maar al Qods en Palestina zijn nog steeds niet bevrijd.
In Marokko wordt alles via de media gevolgd maar niet altijd kritisch en op een gepaste afstand.
Saoedi-Arabië en Iran hebben op vrijdag 10 maart na bemiddeling van China bekend gemaakt hun diplomatieke banden te willen herstellen na een breuk van zeven jaar als gevolg van Iran's inmenging in binnenlandse politiek van Libanon, Jemen, Irak en Syrië. Het herstel is een teken dat de Saoediërs niet op de bescherming van Amerika rekenen tegen Iran. Maar Saoedi-Arabië heeft nog wel hulp van Amerika nodig bij het bouwen van een nucleaire installatie waarover de besprekingen ook deze week plaatsvinden. In ruil voor de hulp zijn de Saoediërs bereid te praten met Israël. Een eventuele vrede tussen Israël en het machtigste Arabisch land van het Midden Oosten betekent een doorbraak waar velen op wachten.
De betrekkingen tussen Saoedi-Arabië en Marokko zijn normaal en zullen niet veranderen zolang de huidige Saoedi familie aan de macht is. Dat kan niet worden gezegd over Iran wiens revolutie van 1978 in Marokko als een dwaling werd gezien. Daarnaast is de toenadering van Teheran met het Algerijnse regime een probleem. Marokko is bang voor Iraanse drones aan de grens waar Polisario liever de wapens opnieuw pakt dan gehoor te geven aan de laatste VN resolutie om de onderhandelingen te beginnen. Als laatste is de religieuze invloed van de sjia onwenselijk in een regio waar moslims hoofdzakelijk soenni’s zijn.
Het geruzie tussen soenni’s en sjia's stamt uit het begin van de islam. Na de dood van de profeet Mohamed ontstond er onenigheid over wie hem als politieke en religieuze leider moest opvolgen. Sommige verdedigden het idee dat alleen mensen van Arabische afkomst die rol kunnen vervullen omdat de profeet van Arabische afkomst is. Anderen vonden de afkomst onbelangrijk omdat islam geen onderscheid maakt in afkomst.
De sjia's werden in de loop van de eeuwen gedoogd maar nooit geaccepteerd. Omgekeerd zijn soenni’s in de ogen van de sjia's geen echte moslims omdat ze de erfgenamen van Mohamed hebben gedood en het woord van Allah voor eigen politieke belangen hebben misbruikt. Sjia's kregen in onze tijd meer invloed na de revolutie van Khomeini in 1978. Hij beloofde zijn aanhangers de heersers van Arabië te verjagen en de heilige plaatsen van de islam terug te veroveren. De Irak-Iran oorlog tussen 1980 en 1989 is één van de bloedigste tussen de twee geloofsgemeenschappen.
Na de val van Saddam Hoessein en de mislukking van de Islamitische Staat zag Iran kans om de regio te domineren. Iran is ook in conflict met Israël maar heeft nooit een raket op het Israëlische leger afgevuurd. De Mollahs laten de Palestijnen en Hezbollah de oorlog voeren. Er zijn ondertussen miljoenen Arabieren dood en vier Arabische hoofdsteden verwoest. Maar al Qods en Palestina zijn nog steeds niet bevrijd.
In Marokko wordt alles via de media gevolgd maar niet altijd kritisch en op een gepaste afstand.