Tweet
Een video van een Polisario soldaat die zichzelf begin september 2023 aan het filmen was vlak voordat hij een raket vanuit de andere kant van de veiligheidsmuur op Marokko ging afvuren. Vertaling van het begin van de video: "Masha Allah (met de wil van Allah), wij zijn een revolutie begonnen tegen de bange Chleuhs". Hij was nog niet klaar met praten toen hij door een drone vanuit Marokko werd getroffen, zie video onderaan.
Zijn dialect en zijn woordkeuze verraden zijn afkomst. Hij is van R’guibat, de stam waar de belangrijkste politieke en militaire leiders en de meeste soldaten van Polisario vandaan komen. Hij gebruikt het woord “Chleuh” om de rest van de Marokkanen aan te duiden. Die tegenstelling Arabisch / R’guibat en Chleuh / Marokko is oud maar is nooit zo scherp als na de opkomst van Polisario.
Andere bewoners van de Westelijke Sahara denken daar anders over maar worden niet gehoord. In regio Assa - Zag waar begin deze maand een paar leden van Polisario met Marokkaanse drones werden getroffen, werd in 2010 een initiatief genomen om propaganda van Polisario tegen te gaan. De separatisten zijn er in geslaagd de wereld wijs te maken dat de Westelijke Sahara Arabisch land is. Dat is ook de naam van hun politiek project: Arabische Republiek van de Westelijke Sahara. In werkelijkheid in de Sahara meertalig en multicultureel. Het laatste contact van de redactie met de initiatiefnemers was in 2021. Het manifest uit 2010 staat hier te lezen: http://tinyurl.com/kfkruuvk
Het feit dat R’guibat de ruggengraat vormt van Polisario betekent niet dat alle leden van deze stam anti Marokko zijn. Er zijn er genoeg die in het Marokkaanse leger dienen en ook tegen Polisario hebben gevochten. Een fragment uit de memoires van Mahjoub Tobji, oud militair en secretaris van Kolonel Ahmed Dlimi. Hij nam deel aan de oorlog in de Sahara:
“Ik wil benadrukken dat de 4de gemotoriseerde compagnie onder mijn bevel geheel uit R'guibat bestaat, met uitzondering van paar technici en administratieve medewerkers. (...) Ik begreep onmiddellijk dat deze mannen het moeilijk vinden onder het bevel te staan van een "chleuh" (een Marokkaan afkomstig uit een regio buiten de Sahara). Ik heb me daarom snel aangepast aan hun manier van eten en van leven en ging hun kleding dragen.” (Les officiers de Sa Majesté. Uitgeverij Fayard, 2006).
Zijn dialect en zijn woordkeuze verraden zijn afkomst. Hij is van R’guibat, de stam waar de belangrijkste politieke en militaire leiders en de meeste soldaten van Polisario vandaan komen. Hij gebruikt het woord “Chleuh” om de rest van de Marokkanen aan te duiden. Die tegenstelling Arabisch / R’guibat en Chleuh / Marokko is oud maar is nooit zo scherp als na de opkomst van Polisario.
Andere bewoners van de Westelijke Sahara denken daar anders over maar worden niet gehoord. In regio Assa - Zag waar begin deze maand een paar leden van Polisario met Marokkaanse drones werden getroffen, werd in 2010 een initiatief genomen om propaganda van Polisario tegen te gaan. De separatisten zijn er in geslaagd de wereld wijs te maken dat de Westelijke Sahara Arabisch land is. Dat is ook de naam van hun politiek project: Arabische Republiek van de Westelijke Sahara. In werkelijkheid in de Sahara meertalig en multicultureel. Het laatste contact van de redactie met de initiatiefnemers was in 2021. Het manifest uit 2010 staat hier te lezen: http://tinyurl.com/kfkruuvk
Het feit dat R’guibat de ruggengraat vormt van Polisario betekent niet dat alle leden van deze stam anti Marokko zijn. Er zijn er genoeg die in het Marokkaanse leger dienen en ook tegen Polisario hebben gevochten. Een fragment uit de memoires van Mahjoub Tobji, oud militair en secretaris van Kolonel Ahmed Dlimi. Hij nam deel aan de oorlog in de Sahara:
“Ik wil benadrukken dat de 4de gemotoriseerde compagnie onder mijn bevel geheel uit R'guibat bestaat, met uitzondering van paar technici en administratieve medewerkers. (...) Ik begreep onmiddellijk dat deze mannen het moeilijk vinden onder het bevel te staan van een "chleuh" (een Marokkaan afkomstig uit een regio buiten de Sahara). Ik heb me daarom snel aangepast aan hun manier van eten en van leven en ging hun kleding dragen.” (Les officiers de Sa Majesté. Uitgeverij Fayard, 2006).