Tweet
In 1567 vaardigde koning Filips II van Spanje een besluit uit die Moriscos dwong afstand te doen van het gebruik van Arabisch in woord en in geschrift. Moriscos zijn moslims die in Spanje bleven na de val van Grenada in 1492. Ze kregen drie jaar de tijd om de Spaanse taal te leren. Moriscos van Castilië en Aragon begonnen stukken uit de Koran en de Hadith (uitspraken van de profeet Mohammed) in het Aljamiado te vertalen. De vertalingen werden verwerkt in rollen en in het geheim onderling verspreid. Historici kwamen pas aan het begin van de 19de eeuw erachter wat die rollen betekenden. Sommige zijn in de Nationale Bibliotheek van Madrid bewaard.
Aljamiado komt van het Arabische woord 3ajam, wat betekent “vreemdeling”. Het werd in het begin van de islam gebruikt om mensen aan te duiden die tot de islam zijn bekeerd maar niet van Arabisch afkomst zijn. De betekenis van het woord is in de loop van de tijd veranderd. Het betekende in de tijd van de Moriscos “vreemde taal”, dat wil zeggen de talen die mensen in middeleeuws Spanje en Portugal spraken. Men gebruikte Arabische karakters om Aljamiado te schrijven.
De volgende brief uit 1517 of 1518 werd voor het eerst eind 19de eeuw uit het Portugees Aljamiado naar het Portugees door taalkundige David Lopes vertaald. De brief is van de hand van Sidi Yahya u Tacfuft, een amazigh lokale heerser in Dukkala, een regio aan de Atlantische kust vlakbij Casablanca. De brief is gericht aan een gezagsdrager in Portugal met de naam Dom Nuno waarvan hier een paragraaf:
“Geprezen zij uw God, mijnheer Dom Nuno, uw dienaar Yáhia Tacfufte maakt u bekend dat sinds de dag dat ik naar dit land kwam ik geen vreugde of rust bij christenen nog bij de Moren (moslims) zag. De Moren zeggen dat ik een christen ben. En de christenen zeggen dat ik een Moor ben. En dus hang ik in een balans, niet wetend wat ik met mezelf aan moet, behalve wat Allah wil, en wie rechtvaardig is zal Allah hem redden.”
Uit de brief kunnen we uitmaken dat ook Portugal tot in de 16de eeuw moslims telde die hun geloof in het geheim belijden om aan de vervolgingen van de katholieken te ontsnappen. Ze beheersten Portugees Aljamiado en hadden banden met de westkust van Marokko die in die tijd waarschijnlijk nog steeds Tamazight sprak.
potugees-aljamiado-amazigh-1517.jpg
Met dank aan @lusoarabista, onderzoeker aan Serviço de Cultura e Extensão Universitária, Portugal.
Aljamiado komt van het Arabische woord 3ajam, wat betekent “vreemdeling”. Het werd in het begin van de islam gebruikt om mensen aan te duiden die tot de islam zijn bekeerd maar niet van Arabisch afkomst zijn. De betekenis van het woord is in de loop van de tijd veranderd. Het betekende in de tijd van de Moriscos “vreemde taal”, dat wil zeggen de talen die mensen in middeleeuws Spanje en Portugal spraken. Men gebruikte Arabische karakters om Aljamiado te schrijven.
De volgende brief uit 1517 of 1518 werd voor het eerst eind 19de eeuw uit het Portugees Aljamiado naar het Portugees door taalkundige David Lopes vertaald. De brief is van de hand van Sidi Yahya u Tacfuft, een amazigh lokale heerser in Dukkala, een regio aan de Atlantische kust vlakbij Casablanca. De brief is gericht aan een gezagsdrager in Portugal met de naam Dom Nuno waarvan hier een paragraaf:
“Geprezen zij uw God, mijnheer Dom Nuno, uw dienaar Yáhia Tacfufte maakt u bekend dat sinds de dag dat ik naar dit land kwam ik geen vreugde of rust bij christenen nog bij de Moren (moslims) zag. De Moren zeggen dat ik een christen ben. En de christenen zeggen dat ik een Moor ben. En dus hang ik in een balans, niet wetend wat ik met mezelf aan moet, behalve wat Allah wil, en wie rechtvaardig is zal Allah hem redden.”
Uit de brief kunnen we uitmaken dat ook Portugal tot in de 16de eeuw moslims telde die hun geloof in het geheim belijden om aan de vervolgingen van de katholieken te ontsnappen. Ze beheersten Portugees Aljamiado en hadden banden met de westkust van Marokko die in die tijd waarschijnlijk nog steeds Tamazight sprak.
potugees-aljamiado-amazigh-1517.jpg
Met dank aan @lusoarabista, onderzoeker aan Serviço de Cultura e Extensão Universitária, Portugal.