Frankrijk: hoofddoek in het onderwijs
Boekpresentatie
Er is waarschijnlijk geen onderwerp dat op dit moment zo dominant is in de media, in de politiek, in de samenleving en de in academische wereld in Frankrijk als het dragen van de islamitische hoofdoek in het openbaar. De meningen zijn verdeeld tussen voor- en tegenstanders. Aan de ene kant baseren de voorstanders zich op de wet van gelijkheid tussen de burgers. De tegenstanders verdedigen zich door een Franse wet uit 1905 aan te halen die scheiding tussen religie en politiek voorschrijft.
De Franse overheid koos eind vorig jaar voor het bekrachtigen van de wet op scheiding van religie en politiek. Religieuze symbolen, waaronder hoofddoeken, mogen in overheidsgebouwen zoals scholen en kantoren niet meer worden gedragen. De wet oogstte lof maar ook veel kritiek. Op de website “Hijab and the City” kwamen 350.000 unieke bezoekers per maand om hun afkeuring uit te spreken. De website werd uitgebreid in de media besproken. Miriam Tighanimine, de oprichtster van de website, van Marokkaanse ouders maar geboren in Frankrijk, schreef een boek over haar ervaringen met het dragen van een hoofdoek op school en aan de universiteit. Negatieve reacties op de universiteit kwamen vooral uit rechtse en xenofobe studenten.
De sfeer is ronduit vijandig. Maar fysiek geweld zoals op straat af en toe gebeurt is zeldzaam. Miriam beschrijft ook haar academische carrière en de prijs die ze moet betalen om aan het prestigieuze Science Po in Parijs (Hogeschool voor Politieke Wetenschappen) te kunnen studeren. Jaren later geeft ze les aan dezelfde Hogeschool waar ze ooit werd gepest. Ze verdedigt nog steeds op social media vrouwen in het onderwijs die een hoofddoek dragen maar draagt ze het zelf niet meer. “Uit persoonlijke motieven”, zegt ze op haar Twitter account.
Miriam Tighanimine: Différente comme tout le monde.
Editions Le Passeur. 2017.
