Tweet
Na de uitbraak van corona in de Chinese provincie Wuhan werden meer dan honderd studenten uit Marokko geëvacueerd. Hanane Thamik studeerde ook in Wuhan maar koos ervoor om te blijven. Ze was danig onder de indruk van de uitbraak van de epidemie dat ze besloot om de lokale bevolking te helpen. Ze schreef een artikel in het Chinees over de strijd tegen corona vanaf het eerste uur van de uitbraak. Haar artikel viel op en kreeg een prijs voor. Hieronder een vrije vertaling uit het Chinees van een fragment. Het artikel in het Chinees staat hier : https://tinyurl.com/n25twnk7
“Na kennis te hebben genomen van de uitbraak in Wuhan beval de koning van Marokko de evacuatie van Marokkaanse burgers uit de provincie Hubei. Op 3 februari verlieten meer dan 100 Marokkanen de provincie, maar ik niet. Ik besloot te blijven en samen met het Chinese volk de epidemie te bestrijden.
Ik bleef omdat ik niet bang ben. Ik heb 6 jaar in Wuhan gewoond en het bevalt me goed. Momenteel ben ik met een PhD onderzoek in e-commerce aan de Wuhan University. Als student uit Marokko heb ik tijdens mijn verblijf in China verschillende prijzen en onderscheidingen ontvangen, zoals de titel van Wuhan Publicity Ambassador in 2017 en de titel van Outstanding Chinese African Student in 2018.
Hoewel ik een buitenlander ben zijn de Chinezen erg vriendelijk tegen mij. De Chinese overheid behandelt mij als haar eigen burger en heeft mij veel geholpen in mijn leven en studie. Hierdoor voelde ik de warmte van thuis in een vreemd land. China werd mijn tweede vaderland. Er is een oud Chinees gezegde: "De genade van druipend water moet in de lente worden terugbetaald." Daarom kan ik op dit kritieke moment niet zomaar vertrekken. Ik wil iets terug doen voor dit land door vrijwilligerswerk te doen.
Ik wil blijven en zij aan zij vechten met het Chinese volk. Veel mensen vragen me waarom ik China niet heb verlaten toen mijn land besloot overzeese Chinezen te evacueren? (Noot van de redactie: na de uitbraak van corona werden Chinezen in Marokko op kosten van de Marokkaanse overheid naar China gevlogen). Het antwoord is eigenlijk heel simpel: omdat ik geloof dat de talentenvolle Chinezen deze epidemie zullen overwinnen.
Ik heb 5.000 yuan gedoneerd. Ik weet dat deze donatie misschien onbeduidend is vergeleken met wat de Chinese overheid me gaf. Dankzij China kan ik de droom van mijn vader verwezenlijken. Hij stierf terwijl hij bezig was zijn promotieonderzoek om doctor te worden.
Door in China te blijven, wil ik tevens een positief beeld van China laten zien. Ik ben niet bang om bij Chinezen te blijven. En ik geloof dat ze me beschouwen als burger zoals alle anderen. Wuhan University biedt gratis maskers, behandeling en drie maaltijden per dag. Om de epidemie te bestrijden verminderde ik mijn uitstapjes en contacten. Ik volgde dagelijks de laatste ontwikkelingen in de strijd tegen de epidemie via het nieuws en via het chatprogramma WeChat. Toen de Universiteit was gesloten volgde ik online cursussen en rapporteerde elke dag over mijn gezondheid. Alles verliep perfect.
Veel Chinese en buitenlandse vrienden begonnen hetzelfde te doen. Ze hielpen vol vertrouwen en besloten om binnen hun vermogen een bijdrage te leveren aan de bestrijding van de epidemie. Wat de meeste indruk op me maakte was een Chinese leraar van een Marokkaans Confucius Instituut. Ze stuurde me een WeChat bericht en zei: "Bedankt voor je hulp en steun aan China tijdens de strijd tegen de epidemie in China. Nu ben ik in Marokko, ik zal mijn best doen om zoveel mogelijk naar buiten te gaan. Marokko heeft bijgedragen aan de bestrijding van de epidemie. Het komt goed." Ik werd aangemoedigd door wat ze zei. En ik ben er nog meer van overtuigd dat mijn beslissing om te blijven juist was.
Sinds het uitbreken van de epidemie in Wuhan heeft de Chinese regering snel krachtige maatregel genomen. Het sluiten van de stad was een ongekende stap in de geschiedenis van het land. Vanaf 23 januari 2020 om 10:00 uur werden vervoermiddelen zoals bus, metro en veerboot van de stad Wuhan opgeschort. De luchthaven en het treinstation die de Han kanalen gebruiken werden tijdelijk gesloten. De overheid moedigde inwoners aan om in de jaarwisseling geen familie en vrienden te bezoeken, zoveel mogelijk thuis te blijven, contact te verminderen en maskers te dragen bij het uitgaan om besmetting te voorkomen.
Door het grote aantal geïnfecteerde patiënten en de verzadiging van ziekenhuizen, konden velen niet op tijd voor behandeling in het ziekenhuis worden opgenomen. Daarom was het noodzakelijk om meer ziekenhuizen te bouwen, meer bedden in te richten om patiënten te behandelen en ze apart te isoleren. China heeft ziekenhuizen in tien dagen gebouwd. Van 24 januari 2020 tot 2 februari 2020 werd het Vulcan Mountain Hospital opgericht. Het heeft aan de verwachtingen voldaan. Het Vulcan God van Chu kon de epidemie prima aan. Thunder Mountain was ook op 8 februari klaar voor gebruik. Het toonde de vastberadenheid en het vertrouwen van het Chinese volk om de crisis te overleven en het virus te verslaan. De snelheid waarmee de twee ziekenhuizen werden opgericht was verbazingwekkend. Het toont de veerkracht en de vastberadenheid van China.
Tijdens de lockdown van Wuhan was er een tekort aan medisch personeel en aan medische benodigdheden. Ik maakte me zorgen of Wuhan de ontstane problemen zou overleven. Maar mijn zorgen bleken onterecht. Wuhan stond er niet alleen voor. Ondersteunende teams stroomden vanuit heel China naar Wuhan. Ze zorgden ervoor dat de epidemie zich niet naar heel China verspreidde. De sfeer ademde verantwoordelijkheid, toewijding en eenheid. Ik heb door deze epidemie een nieuwe perceptie van China en het Chinese volk gekregen. De overgrote meerderheid van het medisch personeel heeft een hoge prijs betaald om de stad te redden. Ze liepen voorop en vervulden hun plichten zonder angst. De afdeling was en soort slagveld en de patiënt een familielid. Zij zijn de helden van dit tijdperk. Ze hebben hun plichten zonder angst vervuld om de epidemie te verslaan.”
“Na kennis te hebben genomen van de uitbraak in Wuhan beval de koning van Marokko de evacuatie van Marokkaanse burgers uit de provincie Hubei. Op 3 februari verlieten meer dan 100 Marokkanen de provincie, maar ik niet. Ik besloot te blijven en samen met het Chinese volk de epidemie te bestrijden.
Ik bleef omdat ik niet bang ben. Ik heb 6 jaar in Wuhan gewoond en het bevalt me goed. Momenteel ben ik met een PhD onderzoek in e-commerce aan de Wuhan University. Als student uit Marokko heb ik tijdens mijn verblijf in China verschillende prijzen en onderscheidingen ontvangen, zoals de titel van Wuhan Publicity Ambassador in 2017 en de titel van Outstanding Chinese African Student in 2018.
Hoewel ik een buitenlander ben zijn de Chinezen erg vriendelijk tegen mij. De Chinese overheid behandelt mij als haar eigen burger en heeft mij veel geholpen in mijn leven en studie. Hierdoor voelde ik de warmte van thuis in een vreemd land. China werd mijn tweede vaderland. Er is een oud Chinees gezegde: "De genade van druipend water moet in de lente worden terugbetaald." Daarom kan ik op dit kritieke moment niet zomaar vertrekken. Ik wil iets terug doen voor dit land door vrijwilligerswerk te doen.
Ik wil blijven en zij aan zij vechten met het Chinese volk. Veel mensen vragen me waarom ik China niet heb verlaten toen mijn land besloot overzeese Chinezen te evacueren? (Noot van de redactie: na de uitbraak van corona werden Chinezen in Marokko op kosten van de Marokkaanse overheid naar China gevlogen). Het antwoord is eigenlijk heel simpel: omdat ik geloof dat de talentenvolle Chinezen deze epidemie zullen overwinnen.
Ik heb 5.000 yuan gedoneerd. Ik weet dat deze donatie misschien onbeduidend is vergeleken met wat de Chinese overheid me gaf. Dankzij China kan ik de droom van mijn vader verwezenlijken. Hij stierf terwijl hij bezig was zijn promotieonderzoek om doctor te worden.
Door in China te blijven, wil ik tevens een positief beeld van China laten zien. Ik ben niet bang om bij Chinezen te blijven. En ik geloof dat ze me beschouwen als burger zoals alle anderen. Wuhan University biedt gratis maskers, behandeling en drie maaltijden per dag. Om de epidemie te bestrijden verminderde ik mijn uitstapjes en contacten. Ik volgde dagelijks de laatste ontwikkelingen in de strijd tegen de epidemie via het nieuws en via het chatprogramma WeChat. Toen de Universiteit was gesloten volgde ik online cursussen en rapporteerde elke dag over mijn gezondheid. Alles verliep perfect.
Veel Chinese en buitenlandse vrienden begonnen hetzelfde te doen. Ze hielpen vol vertrouwen en besloten om binnen hun vermogen een bijdrage te leveren aan de bestrijding van de epidemie. Wat de meeste indruk op me maakte was een Chinese leraar van een Marokkaans Confucius Instituut. Ze stuurde me een WeChat bericht en zei: "Bedankt voor je hulp en steun aan China tijdens de strijd tegen de epidemie in China. Nu ben ik in Marokko, ik zal mijn best doen om zoveel mogelijk naar buiten te gaan. Marokko heeft bijgedragen aan de bestrijding van de epidemie. Het komt goed." Ik werd aangemoedigd door wat ze zei. En ik ben er nog meer van overtuigd dat mijn beslissing om te blijven juist was.
Sinds het uitbreken van de epidemie in Wuhan heeft de Chinese regering snel krachtige maatregel genomen. Het sluiten van de stad was een ongekende stap in de geschiedenis van het land. Vanaf 23 januari 2020 om 10:00 uur werden vervoermiddelen zoals bus, metro en veerboot van de stad Wuhan opgeschort. De luchthaven en het treinstation die de Han kanalen gebruiken werden tijdelijk gesloten. De overheid moedigde inwoners aan om in de jaarwisseling geen familie en vrienden te bezoeken, zoveel mogelijk thuis te blijven, contact te verminderen en maskers te dragen bij het uitgaan om besmetting te voorkomen.
Door het grote aantal geïnfecteerde patiënten en de verzadiging van ziekenhuizen, konden velen niet op tijd voor behandeling in het ziekenhuis worden opgenomen. Daarom was het noodzakelijk om meer ziekenhuizen te bouwen, meer bedden in te richten om patiënten te behandelen en ze apart te isoleren. China heeft ziekenhuizen in tien dagen gebouwd. Van 24 januari 2020 tot 2 februari 2020 werd het Vulcan Mountain Hospital opgericht. Het heeft aan de verwachtingen voldaan. Het Vulcan God van Chu kon de epidemie prima aan. Thunder Mountain was ook op 8 februari klaar voor gebruik. Het toonde de vastberadenheid en het vertrouwen van het Chinese volk om de crisis te overleven en het virus te verslaan. De snelheid waarmee de twee ziekenhuizen werden opgericht was verbazingwekkend. Het toont de veerkracht en de vastberadenheid van China.
Tijdens de lockdown van Wuhan was er een tekort aan medisch personeel en aan medische benodigdheden. Ik maakte me zorgen of Wuhan de ontstane problemen zou overleven. Maar mijn zorgen bleken onterecht. Wuhan stond er niet alleen voor. Ondersteunende teams stroomden vanuit heel China naar Wuhan. Ze zorgden ervoor dat de epidemie zich niet naar heel China verspreidde. De sfeer ademde verantwoordelijkheid, toewijding en eenheid. Ik heb door deze epidemie een nieuwe perceptie van China en het Chinese volk gekregen. De overgrote meerderheid van het medisch personeel heeft een hoge prijs betaald om de stad te redden. Ze liepen voorop en vervulden hun plichten zonder angst. De afdeling was en soort slagveld en de patiënt een familielid. Zij zijn de helden van dit tijdperk. Ze hebben hun plichten zonder angst vervuld om de epidemie te verslaan.”