Tweet
Een toespraak ter gelegenheid van de herovering in 1975 van de Sahara op Spaans kolonialisme. Een toespraak met ferme taal. De drie belangrijkste punten:
1. Er worden geen zaken meer gedaan met landen die het gebied niet erkennen als Marokkaans. Alleen bedrijven uit bevriende landen krijgen exclusieve toegang tot de markt.
2. De positie van sommige landen is vaag omdat ze Marokko willen blijven chanteren. Er zijn geen namen genoemd maar zeer waarschijnlijk worden Frankrijk, Spanje en Duitsland bedoeld. Dat heeft gevolgen op de handelsakkoorden met de Europese Unie.
Dit is een reactie op de uitspraak eerder dit jaar van de Europese rechtbank in Luxemburg die regio Sahara uit de EU akkoorden wil hebben na lobbywerk van pro-Polisario activisten in de EU. Maar dat is een uitspraak die sinds oktober 2021 in gaat tegen de laatste Resolutie 2602 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties die het gebied als Marokkaans autonome regio erkent. Dat wil zeggen dat Polisario en door Algerije duur betaalde advocaten geen poot meer hebben om op te staan.
3. Ten slotte er is met geen woord gesproken over de laatste provocaties door de oorlogszuchtige bejaarde militairen in Algiers en de teleurstellende stem van Tunesië in de Veiligheidsraad over de autonomie van de Sahara. Wel was er een gelukwens voor alle omringende volkeren. Een scepticus zou hier meer zien : een vaarwel na meer dan 60 jaar wishful thinking maar geen enkel concreet plan voor samenwerking en regionale integratie. Met andere woorden Marokko heeft voor eigen toekomst gekozen en gaat niet op buurlanden wachten.
1. Er worden geen zaken meer gedaan met landen die het gebied niet erkennen als Marokkaans. Alleen bedrijven uit bevriende landen krijgen exclusieve toegang tot de markt.
2. De positie van sommige landen is vaag omdat ze Marokko willen blijven chanteren. Er zijn geen namen genoemd maar zeer waarschijnlijk worden Frankrijk, Spanje en Duitsland bedoeld. Dat heeft gevolgen op de handelsakkoorden met de Europese Unie.
Dit is een reactie op de uitspraak eerder dit jaar van de Europese rechtbank in Luxemburg die regio Sahara uit de EU akkoorden wil hebben na lobbywerk van pro-Polisario activisten in de EU. Maar dat is een uitspraak die sinds oktober 2021 in gaat tegen de laatste Resolutie 2602 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties die het gebied als Marokkaans autonome regio erkent. Dat wil zeggen dat Polisario en door Algerije duur betaalde advocaten geen poot meer hebben om op te staan.
3. Ten slotte er is met geen woord gesproken over de laatste provocaties door de oorlogszuchtige bejaarde militairen in Algiers en de teleurstellende stem van Tunesië in de Veiligheidsraad over de autonomie van de Sahara. Wel was er een gelukwens voor alle omringende volkeren. Een scepticus zou hier meer zien : een vaarwel na meer dan 60 jaar wishful thinking maar geen enkel concreet plan voor samenwerking en regionale integratie. Met andere woorden Marokko heeft voor eigen toekomst gekozen en gaat niet op buurlanden wachten.