Tweet
Verschillende Vakbonden hebben vorige week bij de regering geklaagd over de stijging van de prijzen van levensmiddelen en brandstof. Sommige willen vanaf 20 juni een boycot organiseren van benzinestations zoals Ifriquia, een bedrijf van de familie van de regeringsleider Aziz Akhannouch. Ze willen zijn familie treffen om hem te dwingen zijn beleid te herzien. Dat is een vorm van chantage. Maar de organisatoren van de boycot hebben nog twee andere problemen.
Het eerste is dat de stijging van de prijzen niet kan worden opgelost door Marokkaanse bedrijven als Ifriquia te boycotten en tegelijkertijd brandstof bij Franse en Britse bedrijven zoals Total en Shell te kopen. Dit soort boycots werden al eerder in 2018 georganiseerd maar hebben weinig bereikt. De bedrijven bestaan nog altijd tot grote vreugde van de duizenden families die daar hun brood verdienen. En de prijzen blijven alsmaar stijgen.
Het tweede probleem is dat de regering in Marokko niets kan doen om de verhoging van de brandstofprijzen tegen te houden. Dat is namelijk het gevolg van de prijzenstijging op de internationale markt als gevolg van o.a. de oorlog in Oekraïne. Gas is schaars geworden en de transportkosten zijn wereldwijd gestegen. De brandstofdistributeurs in Marokko berekenen de extra kosten door aan de consument.
Om het probleem van brandstof te helpen oplossen kunnen de vakbonden beter gesubsidieerd en goed georganiseerd openbaar vervoer eisen. En de mensen vragen vaker de fiets te pakken in plaats van de auto.
Studie over de boycot van 2018:
Astroturfing et fake activism: la dynamique cachée du boycott au Maroc": https://tinyurl.com/h6zb2rds
Het eerste is dat de stijging van de prijzen niet kan worden opgelost door Marokkaanse bedrijven als Ifriquia te boycotten en tegelijkertijd brandstof bij Franse en Britse bedrijven zoals Total en Shell te kopen. Dit soort boycots werden al eerder in 2018 georganiseerd maar hebben weinig bereikt. De bedrijven bestaan nog altijd tot grote vreugde van de duizenden families die daar hun brood verdienen. En de prijzen blijven alsmaar stijgen.
Het tweede probleem is dat de regering in Marokko niets kan doen om de verhoging van de brandstofprijzen tegen te houden. Dat is namelijk het gevolg van de prijzenstijging op de internationale markt als gevolg van o.a. de oorlog in Oekraïne. Gas is schaars geworden en de transportkosten zijn wereldwijd gestegen. De brandstofdistributeurs in Marokko berekenen de extra kosten door aan de consument.
Om het probleem van brandstof te helpen oplossen kunnen de vakbonden beter gesubsidieerd en goed georganiseerd openbaar vervoer eisen. En de mensen vragen vaker de fiets te pakken in plaats van de auto.
Studie over de boycot van 2018:
Astroturfing et fake activism: la dynamique cachée du boycott au Maroc": https://tinyurl.com/h6zb2rds