Tweet
In een toespraak deze week van de Egyptische president op een bijeenkomst in Saoedi-Arabië over veiligheid in de regio verzocht hij de Arabieren om de soevereiniteit van de staten te respecteren door zich niet te bemoeien met binnenlandse aangelegenheden: https://bit.ly/3yPJby3
Het verzoek is indirect gericht aan de Algerijnen die zich met de interne politiek van buurland Libië bemoeien. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom de Egyptische president de viering afgelopen 05 juli van de 60ste onafhankelijkheidsdag in Algiers heeft overgeslagen.
Al sinds hun onafhankelijkheid in 1962 leven de Algerijnen in onmin met Mali, Marokko, Mauritanië, Tunesië en Libië sinds de val van Kadhafi in 2011. Voor Egypte is stabiliteit van Libië belangrijk. Het steunt generaal Haftar in het oosten die de grens met Egypte controleert. Het wil niet dat gewapende islamisten daar voet aan de grond krijgen zoals in de Sinai waar geregeld aanslagen op het leger plaats vinden.
Algerijnse geheime diensten controleren eigen “islamitische” terreurgroepen. Die worden in de Sahara getraind en ingezet om Libië, Marokko en Tunesië te destabiliseren. Een rapport uit 2016 van Queen Mary University in Londen beschrijft trainingskampen waar naar schatting drieduizend terroristen zijn opgeleid: https://tinyurl.com/y5omwoh8
Algerije bemoeit zich sinds 1975 met de dekolonisatie van de Sahara ten zuiden van Marokko. Het gebruikt de gewapende Polisario militie om het land af te zwakken. Naast Polisario zijn er nog “islamitische” terroristen zoals Al Qaeda in de Islamitische Maghreb (AQIM). Uit gelekte e-mails van voormalige Amerikaanse staatssecretaris Hillary Clinton is te lezen dat de leider Mokhtar Belmokhtar en zijn groep de opdracht kregen aanslagen in Marokko te plegen. De e-mails zijn in 2016 door Wikileaks openbaar gemaakt.
Tunesië heeft ook last van Algerijnse bemoeienis. Het kleinste land van Noord Afrika verkeert in politieke en economische problemen voortvloeiende uit wat de westerse media de “Arabisch Lente” noemt. Algerijnen gebruiken toerisme, gas en stroom om het land aan zich te binden. Op 29 oktober 2021 tijdens een bijeenkomst van de VN Veiligheidsraad over de toekomst van de Sahara heeft Tunesië niet op het autonomieplan van Marokko gestemd als gevolg van de druk van de Algerijnen: https://tinyurl.com/49dnfpkp De grenzen tussen beide landen zijn deze week na twee jaren weer open. Tijdens een live debat hierover op Sky News Arabic heeft een Algerijns woordvoerder het land als Algerijnse provincie genoemd: https://bit.ly/3uTX4u7
Mauritanië is een arm woestijnland met weinig inwoners. Het heeft begin 1980 de “Democratische Arabische Republiek van de Westelijke Sahara” erkend. Volgens voormalige president Ould Dadda is de erkenning onder druk geweest: “Wij zijn slachtoffer van agressie door Algerijnen die ons aanvalt door middel van huurlingen die ze hebben gerekruteerd en getraind.” Met huurlingen bedoelt de president Polisario milities: https://bit.ly/3aIqeFR Afgelopen 30 maart heeft de huidige president van Algerije in een gesprek met Amerikaans staatssecretaris Anthony Blinken Mauritanië beschreven als een zwak land: https://tinyurl.com/mpkchxk9
Mali is een door oorlog en armoede verscheurd land. Maar ook daar rommelen de Algerijnen aan de grens. Ze willen niet dat de onafhankelijkheidsstrijd van de Toearegs in Azawad, Noord Mali, overslaat naar eigen land waar ook Toearegs wonen. Daarnaast is de grens met Mali en Niger belangrijk om de smokkel en de bewegingen van terreurgroepen in de Sahel te controleren.
Algerijnse pogingen om Marokko te destabiliseren zijn tot op heden mislukt. Dit komt doordat Marokko net als Egypte sterke veiligheidsdiensten hebben in staat de gewapende terreurgroepen in dienst van de Algerijnen te verslaan.
Het verzoek is indirect gericht aan de Algerijnen die zich met de interne politiek van buurland Libië bemoeien. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom de Egyptische president de viering afgelopen 05 juli van de 60ste onafhankelijkheidsdag in Algiers heeft overgeslagen.
Al sinds hun onafhankelijkheid in 1962 leven de Algerijnen in onmin met Mali, Marokko, Mauritanië, Tunesië en Libië sinds de val van Kadhafi in 2011. Voor Egypte is stabiliteit van Libië belangrijk. Het steunt generaal Haftar in het oosten die de grens met Egypte controleert. Het wil niet dat gewapende islamisten daar voet aan de grond krijgen zoals in de Sinai waar geregeld aanslagen op het leger plaats vinden.
Algerijnse geheime diensten controleren eigen “islamitische” terreurgroepen. Die worden in de Sahara getraind en ingezet om Libië, Marokko en Tunesië te destabiliseren. Een rapport uit 2016 van Queen Mary University in Londen beschrijft trainingskampen waar naar schatting drieduizend terroristen zijn opgeleid: https://tinyurl.com/y5omwoh8
Algerije bemoeit zich sinds 1975 met de dekolonisatie van de Sahara ten zuiden van Marokko. Het gebruikt de gewapende Polisario militie om het land af te zwakken. Naast Polisario zijn er nog “islamitische” terroristen zoals Al Qaeda in de Islamitische Maghreb (AQIM). Uit gelekte e-mails van voormalige Amerikaanse staatssecretaris Hillary Clinton is te lezen dat de leider Mokhtar Belmokhtar en zijn groep de opdracht kregen aanslagen in Marokko te plegen. De e-mails zijn in 2016 door Wikileaks openbaar gemaakt.
Tunesië heeft ook last van Algerijnse bemoeienis. Het kleinste land van Noord Afrika verkeert in politieke en economische problemen voortvloeiende uit wat de westerse media de “Arabisch Lente” noemt. Algerijnen gebruiken toerisme, gas en stroom om het land aan zich te binden. Op 29 oktober 2021 tijdens een bijeenkomst van de VN Veiligheidsraad over de toekomst van de Sahara heeft Tunesië niet op het autonomieplan van Marokko gestemd als gevolg van de druk van de Algerijnen: https://tinyurl.com/49dnfpkp De grenzen tussen beide landen zijn deze week na twee jaren weer open. Tijdens een live debat hierover op Sky News Arabic heeft een Algerijns woordvoerder het land als Algerijnse provincie genoemd: https://bit.ly/3uTX4u7
Mauritanië is een arm woestijnland met weinig inwoners. Het heeft begin 1980 de “Democratische Arabische Republiek van de Westelijke Sahara” erkend. Volgens voormalige president Ould Dadda is de erkenning onder druk geweest: “Wij zijn slachtoffer van agressie door Algerijnen die ons aanvalt door middel van huurlingen die ze hebben gerekruteerd en getraind.” Met huurlingen bedoelt de president Polisario milities: https://bit.ly/3aIqeFR Afgelopen 30 maart heeft de huidige president van Algerije in een gesprek met Amerikaans staatssecretaris Anthony Blinken Mauritanië beschreven als een zwak land: https://tinyurl.com/mpkchxk9
Mali is een door oorlog en armoede verscheurd land. Maar ook daar rommelen de Algerijnen aan de grens. Ze willen niet dat de onafhankelijkheidsstrijd van de Toearegs in Azawad, Noord Mali, overslaat naar eigen land waar ook Toearegs wonen. Daarnaast is de grens met Mali en Niger belangrijk om de smokkel en de bewegingen van terreurgroepen in de Sahel te controleren.
Algerijnse pogingen om Marokko te destabiliseren zijn tot op heden mislukt. Dit komt doordat Marokko net als Egypte sterke veiligheidsdiensten hebben in staat de gewapende terreurgroepen in dienst van de Algerijnen te verslaan.